کلک –  بهمن و اسفند 1371 /   شماره 36-35

کسی مرا نمی شناسد
در زندگانی و در مرگ،
نامی نداشته ام
در دفتر کلاس
یا بر سنگ گور،
آن که صدایم می زد،
خاموش ماند
و آن که به یادم بود،
فراموشم کرد.
ای شعر من بمان
 و بر غروب دلم گواه باش.
                                                     ( ناصر پورپیرار- دی ماه /  1371)