سایه های پاییزی

راهیان شعر امروز3
گردآورنده : داریوش شاهین
موسسه انتشارات مدبر – پاییز 1372


سایه های پاییزی -  ناصر پورپیرار

(برگزیده بهترین شعر سال)

                                                                                                                   
درسایه لمیده ام،
تنها کنار اجاق
و گلوی رود و صدای پرنده می خواند
در سایه لمیده ام،
عصر از بوته تمشک می روید.
و جنگل به تماشای آن ایستاده است.
در سایه لمیده ام.
راه ابر از میان چشمه می گذرد،
وباد رنگ آسمان را در من پخش می کند
در سایه لمیده ام
سنگ در ستایش پاییز رسته است
و من به شعر خزه گوش میدهم.
در سایه لمیده ام،
با گله به بوی علف می گردم،
و سگ صدای قلب ناامن مرا پارس می کند.
در سایه لمیده ام
جای تودر آفتاب خالی است،
و بی نگاه گرمت خورشید تعریف نمی شود.

ارسال شده در پنجشنبه، ۲۶ دی ماه ۱۳۹۲ ساعت ۱۶:۳۸ توسط ننا

ارسال پیام به این نوشته
نام: *
ای میل:
وب سایت:
پیام: *
کد امنیتی: *
عکس جدید
نظر بصورت خصوصی برای نویسنده مطلب ارسال شود
دوست گرامی پیام شما پس از تأیید نویسنده نمایش داده خواهد شد.
نویسنده : 11
دوشنبه، ۳۰ دی ماه ۱۳۹۲ ساعت ۱۳:۵۵
 
مرسی

 
 
 

کلیه حقوق مندرجات این صفحه برای وب سایت ` حق و صبر ` naria.asia محفوظ است.

طراحی و راه اندازی،
گروه برنامه نویسی تحت وب بنیان اندیشان