دوستان و دشمنان !
بی اعتنا به ماه و فصل،
و سنت و مراسم،
طبیعت فرهنگ آدمی،
با جوانه ی اندیشه ای نو،
به آنی بهار می شود.
بهار رسیده است!
افکار را، از افسانه های کهنه ی باستان پرستانه،
این ابزار یهودیان برای ایجاد جدایی،
خانه تکانی کنیم،
به نوگزینی گمان و گمانه ها،
در سرشت و سرنوشت مردم ممتاز شرق میانه بپردازیم
کنده ی پوسیده ی باستان ستایی را،
که راه بند اتحاد ملی و منطقه ای و
طلب کار میراث دروغین از مسلمین است،
از پیش پای دانش تاریخ برداریم
و به ساقه ی بالنده ی «تاملی در بنیان تاریخ ایران»،
نور و نم برسانیم.
در جای این شادمانی ها،
که مقارن و همزمان با جشن پوریم،
فراهم کرده اند،
عزای امحاء کامل اجدادمان را،
در آن قتل عام پلید بگیریم
و اجازه ندهیم خون آن همه خردمند،
در توطئه ی سکوت و نیز صحنه آرایی آیینی و تاریخی
یهود ساخته ی به ظاهر ملی، یکسره لوث شود.
شکوه شرق میانه ی کهن پیش از پوریم،
و وام آدمی به سعی ساکنان آن،
در نوگشایی دشوار جاده ی تمدن را باز گوییم
و بیان کنیم که آن مردم ممتاز،
در شبیخون کین توزانه و کامل پوریم،
یکسره کشتار شدند.
و از باز آفرینی سلیم اسلام،
پس از آن نسل کشی تمام،
همه جا، به کفایت و تکرار، روایت کنیم....
عید برملا شدن جنایات پوریم
و نوسازی بهارانه ی فرهنگ و هویت ملی،
بر دشمنان جعل و دروغ، مبارک باد!
