«و من الناس من يشتری لهو الحديث ليضل عن سبيل الله بغير علم و يتخذوها هزوا اولئک لهم عذاب مهين، و بر آنان که برای تاريک کردن راه خدا، با ريشخند‌ی غيرعالمانه، اطلاعات بی ارزش و غلط می‌پراکنند، عذابی سخت مقرر است». (لقمان، ۶)

شنيده‌ام که نام عمده ترين مخزن و سالن کتاب خانه ی تازه تاسيس جمهوری اسلامی ايران را «ابن نديم» گذارده‌اند!!! يا مقام داران فرهنگی ما ارزش‌گذاری به حقيقت را نياموخته‌اند و از دانايی تفسير ديگری دارند و يا دفاع جانانه از پيشآهنگ و مبتکر و ناشر جعل و دروغ و ياوه بافی، در فرهنگ اسلامی، يعنی دفاع از ابن نديم را، پيش شرط مقام داری در اين حوزه می‌شمرند. به راستی که پذيرش دروغ، پيش از آشکار شدن حقيقت، ساده انگاری و زود باوری، و پس از آن، مزدوری و بندگی دروغ سازان است.

نوشته شده در يكشنبه، 23 اسفند، 1383 5:19 توسط ناصر پورپيرار