در هفته نامه فرهيختگان مورخ نهم مرداد 1380 مطلبي به قلم آقاي محمد رضا قلي زاده به نام «مافيای تاريخ ايران نگاري» در نقد كتاب هاي آقاي پورپيرار به چاپ رسيد كه از مدتي قبل سايت آذرگشنسب هم اقدام به نصب آن در يكي از صفحات خود كرد.در همان زمان آقاي پورپيرار پاسخي بر آن نقد نوشت و براي فرهيختگان ارسال نمود كه البته هرگز به چاپ نرسيد.در اين جا پاسخ آقاي پورپيرار به آن نقد را بدون هيچ كم و كاستي مي خوانيد:

گونه اي «روش» در نقد كتاب!!!

به راستي كه،به قول آقاي قلي زاده،هر كاري و شايد هم «نقد» كتاب «روش» خود را لازم دارد.آقاي قلي زاده،كه گفت و گو از تاريخ ايران باستان را،به يك رشته از دانسته ها و دانش ها و از جمله تخصص در زبان هاي كهن موكول مي دانند،معلوم نيست كه با چه بضاعتي،آن هم به عنوان «ناقد»،خود را نخود اين آش كرده اند.

چنين ناقدي بايد هم ايرادش به كتاب كبير‌ «دوازده قرن سكوت» اين باشد كه چرا من اسم خودم را به عنوان ويراستار در پشت جلد كتاب ديگري به نام «از زبان داريوش» چاپ كرده ام؟!!! خوب اين هم خودش روش نويني در نقد كتاب حساب مي شود.

هدايت ديگر ايشان،اين كه فرموده اند بايد در انتخاب محل چاپ اسم خودم،به مترجم كتاب «شورشيان آرمان خواه» اقتدا مي كردم.گر چه اين هدايت هم،به مطالب كتاب 12 قرن سكوت همان اندازه بي ربط است،كه با «روش» ناقد ما منطبق،ولي ظاهرا به دليلي كه شايد بر آقاي قلي زاده نيز پنهان نباشد،مترجم آن كتاب خيلي علاقه ندارند خودشان و نام شان را آفتابي كنند و به خصوص اهل فن مي دانند كه آن مترجم براي ورود به آن عرصه، «وجهه» لازم را نداشته اند.اگر اين اشارات آقاي قلي زاده را به سر منزلي نمي رساند،به نقد اين ويراستار بر كتاب شورشيان آرمان خواه،در شماره 14 مجله «قرن 21» رجوع كنند.رجوع به آن نوشته احتمالا دو مطلب را ياد آقاي قلي زاده مي دهد،يكي اين كه با مولف و مترجم و قدر و قيمت كتاب «شورشيان آرمان خواه» آشناتر مي شوند و بعد هم كه شايد كمي «روش» نقد كتاب را ياد بگيرند.

تنها بخش قابل التفات يادداشت آقاي قلي زاده ( كه منتقد ما به صورت «التفاط» آورده اند )،همان چند جمله اي است كه از كتاب هاي من نقل مي كنند.چرا كه لااقل در هر يك از آن جملات،يك مدخل بنيادين نوين درباره تاريخ ايران يافت مي شود.روش نقد آقاي قلي زاده چنين بوده است كه از خواندن آن جملات به صورتي «نقادانه» فقط ابراز تعجب و حيرت كرده اند! احتمالا كشيشان قرون وسطي نيز از شنيدن تئوري چرخش زمين،دچار همين نوع حيرت مي شدند.

و بالاخره مي ماند تبليغ «معصوميت تاريخي» يهود در نوشته ايشان.خردمندان بسياري ـــ از جمله «اسرائيل شاهاك»،كه رجل سياسي برجسته و عضو دولت اسرائيل بوده است ـــ ايمان پرابهام به «معصوميت» يهود را،از اصول آموزه هاي ماركسيستي يافته اند،نمي دانم اين عارضه شناخته شده چه گونه به آقاي قلي زاده سرايت كرده است.

+ نوشته شده در شنبه، 12 دى، 1383 ساعت 6:53 توسط عارف گلسرخی